Het afgelopen jaar is voor mij een jaar van verlies en tegenslag geweest. Helaas voelt het zo voor me. en aangezien slechte dingen altijd meer wegen dan de goede ervaringen...
Ik begon dit jaar met de diagnose "depressie". Dat was een zwarte, zware tijd voor me. In die tijd, aan het begin van het jaar, moest ik vanwege de depressie stoppen met mijn studie en met de stage die daarbij hoorde. Ook zat ik daardoor drie maanden thuis in de ziektewet. Toen alles gelukkig weer wat beter begon te gaan, ik genezen was verklaard door de psycholoog, overleed op 16 september op 71 jarige leeftijd mijn lieve moeder. Alsof de poten onder je stoel zijn weg gezaagd, alsof je echt valt in dat gat waardoor je wel eens wakker schrikt; verschrikkelijk. Toen ik terug in Nederland kwam van een volledig onbevredigend afscheid van mijn moeder, werd ik werkloos. Als kers op de taart van dit jaar nam mijn allerbeste maatje, mijn grote liefde en mijn beste vriend afscheid van me omdat hij niet meer van me hield.
Een jaar van verlies dus. Gelukkig zijn er ook mensen die ik heb mogen behouden; als eerste mijn allerliefste kind, die altijd zijn best doet om me op te vangen als het niet goed met me gaat en me probeert te troosten wanneer dat nodig is. Hij die ook na een tijdje zegt: "mamma, heb je nog niet genoeg gehuild? Ga eens iets leuks doen voor jezelf!". Daarnaast heb ik gelukkig mijn vader, broer, schoonzus en neefjes nog, van wie ik allen heel veel houd en die dat ook van mij doen! Op de derde plaats heb ik ook de vriendinnen die al jaren (of zelfs decennia) naast en achter me staan. Die vrij nemen van hun werk om me te troosten, die hun vriendje de deur uit schoppen als ik in de put zit, die begrijpen dat ik over sommige dingen niet kan of wil praten en dan hun best doen om me toch te helpen en me een fijne dag te bezorgen. Dames, ik hou van jullie!!
2014 Was een verschrikkelijk jaar. Wat betekent dat 2015 alleen maar beter kan worden! Kom maar op nieuw jaar! Ik kan niet wachten!
