Pagina's

woensdag 24 september 2014

Lieve Mamma

Van harte gefeliciteerd met je 72e verjaardag! Het is een mooie dag om jarig te zijn!

Afgelopen week zijn we weer bij je langs geweest. Eindelijk zijn ook Lars, Mel en de kindjes mee gekomen. Het was druk hoor! Rob en Emma waren er ook, samen met Marco, Dick en Nel. Nouja, je hebt het vast allemaal in de gaten gehouden.

Lieve Mamma, raar hoor, om het erf op de komen en niet jou daar te zien maar Emma. Om binnen te komen en niet jou in de keuken te zien maar Nel. Om niet met je te knuffelen maar om opgevangen te moeten worden door mijn grote kind omdat ik van verdriet niet meer op mijn benen kan staan. Gelukkig was iedereen er om elkaar te steunen.

Lieve Mamma, we hebben alles gedaan wat jij fijn vond. We zijn uit eten geweest met de hele groep bij de Pizzeria, we hebben gewandeld door die mooie straat, we hebben een ijsje gegeten bij de beste ijsboer en die hebben we opgegeten daar waar jij ook ijsjes at met Leen. Ik heb niet gekookt in je keuken maar dat heeft Annet wel gedaan. Raar hoor, om een andere vrouw in jouw keuken te zien. Maar wel lief dat ze voor 20 man eten wilde maken. 20 Man ja! Je hebt het vast wel gezien, misschien met een beetje jaloezie dat je er niet bij kon zijn? Het was wel druk hoor, ik heb me op verschillende momenten afgezonderd van iedereen of tenminste geprobeerd. Ik lijk op jou merkte ik, jij had ook altijd je rust en ruimte nodig. Uiterlijk lijk ik ook veel op je maar dat weet je vast. Ik keek je oude fotoboeken door en Leen dacht dat ik op de foto's stond, niet jij. Ik heb er een paar meegenomen, vind je het goed? Ik zal er goed op passen, ze mogen hier aan de muur. Ik zal ook nog recentere foto's ophangen, heb gelukkig nog die leuke die we vorig jaar hebben gemaakt, toen jij samen met Dieder krentebollen had gebakken.

Lieve Mamma, ik heb je kleren gewassen en in zakken gedaan. Zo wilde Leen het graag, ze gaan naar een goed doel. Er waren dingen bij waarin ik je kon uittekenen maar ook dingen die ik nog nooit had gezien. Ik heb ook die gekke onderbroeken met kantjes van je gewassen! Raar mens ben je toch. Ik heb een kastje uitgeruimd met voornamelijk dingen die me niks zeiden, gelukkig. Op zolder vond ik een doos met je oude correspondentie. Het meeste heb ik gelezen, vind je het goed? Een paar heb ik bewaard en een aantal aan Jan gegeven. Er zat een brief bij die jij hem ooit hebt gestuurd en die nooit was aangekomen. Hij was er blij mee gelukkig. In de correspondentie vond ik ook een klein stukje dagboek van toen je 15 was. Ik heb het meegenomen en gelezen. Wat jammer dat je toen geen vriendin had aan wie je alles kwijt kon. Had je die nu wel? Er zijn in elk geval wel heel veel mensen die om je geven en van je houden. Kijk maar eens naar de reacties op het verhaal dat ik op je blog heb gezet, de berichtjes met medeleven op je facebook, de kaarten die Leen heeft ontvangen en alle mensen die bij je thuis waren om je te herdenken. Ik hoop dat je weet dat er zoveel mensen zijn die je lief vinden.

Lieve Mamma, heb ik je vaak genoeg verteld dat ik van je hou? Dat ik je lief vind en dat je de allerbeste en allerliefste moeder ooit bent? Je weet het toch wel hè? Niet vergeten hoor!! Zelfs al werd ik af en toe doodmoe van je omdat je mijn aandacht nodig had. Zelfs wanneer ik me voor je schaamde omdat je zong en danste op straat. Zelfs wanneer je raar deed. Zelfs terwijl ik je niet vaker heb bezocht dan ik deed. Toch hou ik van je, met heel mijn hart.

Lieve Mamma, ik ben blij dat ik je gisteren nog heb kunnen zien. Heb je gezien hoe je erbij lag? Wat een kitsch hè! Dat witte nepsatijn met roesjes. Het is niet je kleur hoor, wit. Ik had m'n groene jurkje aangetrokken, omdat het jouw lievelingskleur is. Vond je het mooi? Ik vind het wel heel fijn dat je er zo verzorgd bij lag en dat je met respect werd behandeld. Ik heb lang getwijfeld of ik je wilde zien hoor. We hadden zoveel spookverhalen gehoord, dat je na de dood zo snel achteruit was gegaan. Ze vertelden dat je zwarte vlekken had in je gezicht. Ik was ook bang dat je je gebit niet meer in zou hebben, dan zie je er altijd zo raar uit! Lars is eerst naar binnen gegaan en zei me meteen dat ik ook kon komen kijken. De bovenkant van je gezicht was rood en de onderkant was wit, er waren gelukkig geen enge vlekken en je gebit zat ook nog op z'n plaats. Minus de tand die eruit gevallen was en die je niet wilde laten terugplaatsen. Ja, ik heb het wel gezien! Je mond stond namelijk een klein beetje open. Maar een heel klein stukje hoor, je lag echt niet voor schandaal. Je gezicht was wel dik. Was je in het afgelopen jaar nou zoveel aangekomen? Of was het wat Lijda zei, dat je opgezwollen was na de dood? Nou ja, hoe het ook zij, jij was het echt. Ik heb je niet meer aangeraakt, vind je dat erg? Ik wilde je wel nog een kus geven of over je wang strijken maar ik durfde het niet. Lars heeft wel gevoeld en hij zei dat je koud en hard was. Je hebt vast een aantal dagen in de diepvries gelegen. Gelukkig hingen er geen ijspegels aan je wimpers.

Lieve Mamma, gisteren hebben we Leen weer alleen moeten laten. Hij had het er zo moeilijk mee! Wees niet bang hoor, alle vrienden zorgen voor hem. Vandaag ben je gecremeerd. Zonder dienst, het gaat in Hongarije niet zoals in Nederland. Vandaag ben je zonder dienst en zonder ons erbij gecremeerd. Gelukkig krijgen we je terug, al is het in andere vorm. In het voorjaar komen we met z'n allen terug om nog een keer afscheid van je te nemen. We zullen een deel van je as uitstrooien in de tuin, op alle plaatsen waar je graag kwam. Een deel neem ik mee naar huis. Ik wil een sieraad laten maken met een beetje van je as erin en ik wil een tattoo laten zetten met jouw as. Dichterbij dan in m'n huid kan ik je niet bewaren. Behalve in mijn hart natuurlijk, waar je voor altijd blijft.

Lieve Mamma, ik heb heel veel gehuild om je de laatste dagen. Ik ben ook boos op je geweest dat je me zomaar in de steek hebt gelaten. Ons in de steek hebt gelaten, veel te vroeg. Uiteindelijk neem ik je niks kwalijk hoor. Je bent niet vermoord en niet verongelukt, het was dus je tijd. Ik ben er alleen nog niet klaar voor om je te laten gaan. 

Lieve Mamma, ik zal je voor altijd missen, voor altijd de pijn van je gemis in mijn hart voelen, ik zal altijd aan je blijven denken en ik zal altijd van je blijven houden. Ik hoop dat het gemis en de pijn minder zullen worden maar ik hoop ook dat dat nooit helemaal voorbij zal gaan.

Liefste Mamma, fijne 72e verjaardag. Ik zal donderdag een taart voor je bakken en met Dieder opeten. We zullen aan je denken en je verjaardag vieren.

Dag liefste Mamma! Heb vrede waar je nu bent en weet dat we aan je denken.

woensdag 17 september 2014

Helaas, het wordt weer k k k koud....

Hoewel ik me daar bij het maken van mooie haaksels niks van aan trek hoor! 

Het was nog voor de zomervakantie dat ik op Facebook deze beauty zag die ik wilde maken. 

Er stond op Facebook bij hoeveel bollen ik nodig had en die kon ik daar ook meteen kopen. Daarna heeft de doos met mooie wolletjes een aantal maanden staan wachten op me. Ongeopend! Hoe heb ik het voor mekaar gekregen... Vorige week had ik zin om aan de cape te beginnen en heb ik eindelijk de doos geopend. Wat een heerlijkheid vond ik daar! Grijze bollen, 100% wol (Drops Eskimo). Super! Ik ging meteen aan de slag maar zag al heel snel dat ik het nooit ging redden met het aantal bollen dat ik had. Hmmm, waar lag het aan? Mijn te losse steken? De naald die ik gebruikte? Ik haalde het werk weer uit en haakte opnieuw maar deze keer met een kleinere naald. En nog zag het er niet naar uit dat ik het ging redden! Drama... Na de tweede keer uithalen heb ik nog een keer héél goed gelezen wat ik nodig had voor het patroon. Het was een Engels (of Amerikaans) patroon en het bleek dat ik niet de verkeerde maat naald had maar de verkeerde maat wol... Op Facebook was het verkeerde garen aangeraden! Sjongejonge... 

Niet getreurd, er is altijd wel een ander patroon dat ook geweldig is! En na lang zoeken vond ik het, bedoeld voor de maat garen die ik had liggen. Het werd een shrug! (soortvan vestje). Dit is het patroon en hier zijn de foto's: 


Hij is een beetje te ruim maar dat is niet zo erg. Ik vind m super stylish en hij is lekker warm. Laat die koude dagen maar komen!

donderdag 11 september 2014

Tatil!

Oftewel: vakantie!!!


Hmm... zo lijkt het net of ik op vakantie ga, terwijl dat helaas achter de rug is. Helaas omdat het echt de meest geweldige vakantie ooit was!! 

Ik heb erover zitten nadenken waar dat aan heeft gelegen. Wás het inderdaad geweldig? Of was dat zo voor mij omdat ik het echt echt nodig had? Lag het aan de depressie en het er-helemaal-uit-zijn? Ik weet het niet. Wat het ook was, het was heerlijk! De temperatuur was super, hoewel ik normaal niet zo goed bevriend ben met de warmte. Het is de hele week ongeveer 40 graden geweest en ik heb ervan genoten! Ja, wel met airco op de kamer natuurlijk, anders was ik echt gesmolten. Natuurlijk deed ik ook alles trager dan normaal, net als de inwoners zelf. Maar ja, als je vakantie hebt, hoeft er ook niks snel! Het hotel was geweldig; lief personeel, een goede kamer, een fatsoenlijke douche en lekker eten! Zelfs de eindeloze rijen meneren die bij de eindeloze rijen winkeltjes met alles-wat-je-maar-zoekt hoorden, vond ik niet vervelend. 

Iedereen vraagt je elke dag hoe het met je gaat, waar je vandaan komt, of je gezellig even binnen komt kijken. Daarbij vonden ze me allemaal "gorgeous" en "darling" en zoonlief was steevast "handsome" en mijn "bodyguard". Voor je ego doet het ook goed.
De mensen zijn vriendelijk, altijd in voor een praatje, en (wat ik heb gezien van het land) het is er prachtig! Wat wil een mens nog meer?

Nou.... terug is wat ik wil! Ik heb nooit last gehad van terug willen naar m'n laatste vakantiebestemming maar deze keer wel! Als ik het geld ervoor zou hebben, ging ik in de herfstvakantie al terug. Helaas, die geldboom staat nog steeds niet in de tuin dus dat feest gaat niet door... Maar; ik ga nu al sparen om er volgend jaar weer heen te gaan! Zelfde land, zelfde plaats en zelfde hotel! 

Had ik trouwens al verteld waar ik was? Nee? Dom dom dom... Ik was, met zoonlief, in Turkije, in de plaats Gümbet. Dichtbij het strand!




 Dus; supervakantie, heerlijk ontspannen, zoveel mogelijk niks gedaan, zo snel mogelijk terug! Waar ben jij geweest?

zondag 7 september 2014

Zoenen

Ja, zoenen! Ik ben er gek op! Maar niet met iedereen...


Laatst had ik een gesprek met een collega over zoenen. Wie zoen je en wanneer? Mijn ouders en broer zoen ik op de mond, één kus. Dat doe ik altijd wanneer ik ze zie, het is onze begroeting. Mijn vriendje zoen ik bij voorkeur uitgebreid :). Een van mijn vriendinnen geef ik altijd één zoen en een knuffel. Omdat ik van haar hou en dit voor mij veel meer uitdrukt dan die standaard drie zoenen. Maar voor wie zijn al die andere zoenen dan? Is het normaal om mensen te zoenen die je niet kent? Die je voor de eerste keer ontmoet? Of mensen die je nauwelijks kent? Omdat het nieuwjaarsdag is? Omdat je jarig bent? Op vakantie gaf ik iemand een zoen ter afscheid. "Dat moeten er toch drie zijn? Jij komt toch uit Nederland". Het schijnt zo te horen dus, in Nederland. Maar waarom?

Ik hou er niet van. Ik weet ook nooit of degene tegenover me iemand is van één, twee of drie zoenen. Het is dus ook ongemakkelijk. Geef je die derde zoen of zoen je mis omdat de ander al is gestopt? 

Begrijp me niet verkeerd; ik hou van zoenen!! Maar niet met iedereen en niet zomaar. Niet omdat het hoort en niet omdat van me wordt verwacht. Één zoen wanneer ik iemand ken en mag vind ik ruim voldoende. Dus, als je kent en mag, zullen we het voortaan bij één zoen houden? Het betekent veel meer voor mij dan drie!

Wat vinden jullie? 

maandag 1 september 2014

Vroegâh...

Vroeger stond bij ons thuis de wasmachine in de badkamer. Op de wasmachine stond de droger. Beiden staan, voor zover ik weet, nog steeds op de exact zelfde plaats. 

Jarenlang heb ik mijn wasmachine en droger op precies dezelfde manier weg gezet. In mijn eerste flatje zelfs ook in de badkamer. Er was nergens anders plaats en de aansluitingen zaten daar. De droger in de badkamer was toen ook een fantastisch idee om een andere reden: de flat had geen centrale verwarming... In de woonkamer was een kachel die de woonkamer kon verwarmen en op de babykamer stond een elektrische kachel. En dat was het wel qua warmte. Ow, en daarbij komt dat het een hoekflat was. En de beglazing was enkel glas. Ik gebruikte de droger daarom niet alleen om de was te drogen maar ook om de badkamer op te warmen... Vroegâh dus, toen het nog koud in huis was...

Later heb ik wasmachine en droger altijd op elkaar gezet, gewoon, omdat dat zoo hoort. Dacht ik. Vond ik. 

In mijn huidige huis (waar ik inmiddels al zo'n 10 jaar woon), heb ik best een aardige keuken. Aardig in de zin van ruim, niet in de zin van gezellig. In de deur zit een raam en daarnaast zit nog een groot raam. Naast het raam zijn de wandcontactdozen en de afvoer voor de wasmachine. Je ziet m al aankomen: de wasmachine met zijn vriendje droger hebben 10 jaar bovenop elkaar gestaan, in het hoekje van de keuken, voor het raam. Vorig weekeind heb ik eindelijk besloten dat het maar eens afgelopen moest zijn met dat kleffe gedoe van die twee. Samen met zoonlief heb ik de droger op de grond gezet, naast de wasmachine. En wat blijkt? Beste idee ever!! Ik heb nu extra ruimte waar m'n waterkoker en koffieaparaat kunnen staan (stonden op het piepkleine aanrecht), de broodrooster kan ernaast (stond in een kast) en op de wasmachine staat nu de magnetron (voorheen op de koelkast). Ik heb meer ruimte èn kan overal fatsoenlijk bij! Dat ik dat niet eerder heb bedacht...

Natuurlijk is witgoed nogal ehm, wit. Saai!! Wat een geluk dat ik jàren geleden ben begonnen aan een kleed voor op de bank dat ik nooit heb afgemaakt. Ik had al een heleboel vierkantjes gehaakt in de kleuren die toen goed bij de huiskamer pasten: bruin en groen. Inmiddels heeft er een kleurverandering plaatsgevonden (man het huis uit, roze naar binnen!) en zou het eventuele kleed nooit meer gepast hebben. Maar wel in de keuken! Daar heb ik niet echt een kleurenschema dus kan ik alles toevoegen. Ik begon met het aan elkaar haken van 16 vierkantjes, haakte er een randje omheen en voila; een dekje voor op de droger! Uiteraard waren er nog vierkantjes over en maakte ik er ook een voor de wasmachine. Die is wat beter gelukt (oefening baart kunst). 





 Ik vind het zo een heerlijk ouderwets zicht! Lekker truttige kleurtjes samengevoegd in een lekker truttig dekje in m'n keuken. Super, dat vroegâh!!

Ik heb trouwens nog wat vierkantjes over. Wat vind je, zal ik nog een dekje maken voor de magnetron...?