Verlicht de donkere dagen in!

Lampen vind ik altijd moeilijk. Welke is waar mooi? En die ene die ik mooi vind, is die nou niet eigenlijk een beetje duur? En nu hangt/staat ie er wel maar eigenlijk is ie te groot/ te klein/ onpraktisch/ teleurstellend. Moeilijk!! En om nu maar steeds lampen te blijven kopen is natuurlijk ook geen optie. Niet met mijn saldo en magere (maar wel superleuke) portemonnee.

Er is een IKEA lamp die ik wel leuk vind maar niet geweldig. Niet geweldig genoeg om er 50 euro aan uit te geven en eigenlijk ook wel een beetje saai. Deze:

Herken je de achtergrond? Hij hangt nu toch bij mij aan het plafond! Waarom? Nou, een tijdje geleden las ik dit blog en dacht; dat is GEWELDIG!! Maar die lamp kost nieuw nog steeds 50 euro. Dus.... heb ik eens op Marktplaats rond gesnuffeld en vond deze voor véél minder! Vandaag heb ik m opgehaald en (provisorisch) opgehangen, snel begin ik aan de ontzettend-veel bloemetjes die er aan mogen hangen. Ik heb er nu al zin in! En dan hopen dat het resultaat minstens zo leuk als deze gaat zijn!

Toen ik toch in Breda was (waar de lamp eerst woonde), ging ik ook maar even naar de Kringloopwinkel. Soms is het alleen maar bagger, soms vind je er heel leuke dingen. Ik was op zoek naar een botervloot en misschien een tafellamp. Ik heb namelijk op de vensterbank zo'n Philips lamp die verschillende kleurtjes geeft. Verschrikkelijk vind ik m!! Maar het is wel een plekje waar een lichtje moet staan, zeker nu de wintertijd begonnen is. In de Kringloopwinkel kocht ik deze lamp:

Spuuglelijk die kap! Maar de voet vind ik dan wel weer erg mooi. De kap ga ik slopen en er een leuk haakwerkje omheen maken. En dan kan ie op de vensterbank. Ik heb er nu al zin in!

Dus ik heb weer voldoende projectjes om mijn handen en hersens bezig te houden!

Uitslag Give Away!

En toen waren er al 10071 hits op mijn blog! Tijd voor de uitslag van de Give Away.

Het is niet zo moeilijk, er was helaas maar één reactie.... Gelukkig wel een heel goede reactie:

esther baselier20 oktober 2014 21:57

De tip: blijf schrijven over veel verschillende onderwerpen! Top: blijf schrijven met gevoel, vanuit je hart.....die blogs blijven het langst hangen....
En een uiltje lijkt me geweldig!

Lieve Esther, je hebt gewonnen! In welke kleur wil je een uiltje?

Verrassend!

Hij is zó leuk geworden! Ik ben er trots op! Waarop? Op deze geweldige clutch natuurlijk!

In een sale kocht ik dit garen. 

Ik hou van groen en glitter en kon het dus niet laten liggen. Toen ik het thuis kreeg, was ik toch een beetje teleurgesteld; het was niet helemaal wat ik had verwacht. Dat kun je hebben, als je het niet kan laten om in webwinkels te bestellen. Bestellen zonder dat je een product in handen hebt gehad...  Het arme garen heeft een aantal maanden op gebruik liggen wachten. In een doos, in een hoekje van de bank. Soms vergat ik wat er in de doos zat, keek, en voelde weer dezelfde teleurstelling. Ik wist gewoonweg niet wat ik er nou mee moest doen!

Afgelopen week was ik door mijn projectjes heen. De grote tenminste, waarbij ik niet al te erg hoef na te denken, diegenen die ik momenteel nodig heb. Sowieso heb ik het haken momenteel nodig, het helpt me om mijn hoofd leeg te halen. 
Dus ik deed de doos maar weer eens open, vastbesloten om iets te maken met dat gekke garen. De eerste poging was een shawl (zo'n driehoekige opengewerkte). Dat werd veel te massief en ik was bang dat het niet lekker zou voelen op mijn huid. Poging twee was een "pouch"; een klein rond tasje dat je aan je pols kunt hangen met de hoognodige dingen wanneer je gaat stappen (telefoon, geld, enz). Ook dat was geen succes; het leek net een grote groene condoom. Poging drie werd weer iets anders. Ik zocht in mijn leuke oude boek (gekocht op de Deventerse boekenmarkt) een steek die ik vond passen bij het garen.

De rozensteek

En wonder boven wonder: het werd mooi!! Ik besloot er een clutch van de maken (weer zo'n leuk avondtasje, andere vorm dan de pouch). In een ander boek vond een een klein stukje over zelf knopen maken en ook dat deed ik voor deze clutch.

Met geweldig eindresultaat! Wat vind jij?

Alles voor een avondje uit!

Ow, en nu ik toch je mening vraag; in het vorige bericht vroeg ik dat ook, in ruil voor een give-away. Er wordt nog niet echt lekker gereageerd dus als je dat nog niet hebt gedaan; graag! Enne, vertelt het door vertelt het door!

Give Away!

Lieve lezers,

op het moment dat ik dit bericht typ, heeft dit blog al 9909 pageviews gehad! Wat een mijlpaal zeg, tijd voor een klein feestje? I think so! 

Wanneer mijn blog de 10.000 pageviews passeert, ga ik iets verloten over een ieder die de volgende stappen heeft genomen:

1. Volg mijn blog (via google of bloglovin) en vermeld me even op welke manier je me volgt
2. Laat een reactie hieronder achter met daarin een tip en een top (een idee waarop het blog beter kan en een compliment)
3. Vertel me in de reactie ook voor welke prijs je gaat en in welke kleur
4. Promoot mijn blog (niet verplicht, wel héél erg leuk!)

De prijs: 

• 4 onderzettertjes in een kleur naar keuze (voor zover voorradig) òf
• 1 dromenvanger in kleuren naar keuze (voor zover voorradig) òf
• 1 uiltje in kleuren naar keuze (voor zover voorradig)

onderzettertjes

uiltje

dromenvanger

  Ik hoop dat jullie allemaal meedoen!

Afscheid

Lieve Mamma,

ik fietste zojuist de straat in en zag de auto's weer staan; er was een uitvaart bij de begraafplaats. Een heel enkele keer, zoals vandaag, heeft de spreker aan het graf een microfoon zodat iedereen goed kan horen wat hij vertelt. Ook ik, nietsvermoedend fietsend op straat.

"Ook de kleinkinderen zullen oma missen. Familie en vrienden, bedankt voor alle medeleven en steun bij het verlies en afscheid van...". En dàt kwam binnen! De tranen gingen rollen en ik moest naar binnen vluchten om niet nog meer te horen van dit afscheid, dat net zo goed het jouwe had kunnen zijn. Helaas had ik al teveel gehoord, de tranen wilden niet meer stoppen met komen. 

Jij hebt geen afscheid gehad. Geen verhalen, geen herinneringen, geen bloemen, geen kaarsen, geen huilende mensen om je kist. Niks. Terwijl je het wel verdient!

Lieve Mamma, wat zou je ervan vinden als ik dat wel zou doen? Geen kist natuurlijk, die is al verast, net als jij. Maar wel een afscheid. Zoals het hoort en bovenal zoals jij dat verdient. In het voorjaar komt iedereen terug naar Hongarije om juist dat te doen. Maar voor mij duurt dat te lang. Het gaat met mensen zijn die ik niet of nauwelijks ken. Terwijl ik in dit geval juist met mensen wil zijn die me dierbaar zijn. 

Zou je het wat vinden?