De tuin

Ik ben niet zo'n tuinvrouw. Ik kijk er graag naar maar werken in de tuin is niet echt mijn ding. Te veel, te zwaar, te warm, te koud, te nat, ik ken elke smoes om maar niet in de tuin te hoeven werken.

Maar ja, dan raak je in een depressie... En dan moet je naar buiten, en leuke dingen doen, en met je handen bezig zijn, enz. Dus ik zette een tuinstoel neer, pakte het dekentje van de bank (het was nog maar maart, koud dus) en ging in de tuin zitten. Soms een boekje erbij, soms een haakwerkje, soms alleen maar zitten. Mijn vader was bezorgd om me en belde me elke week om iets met me te doen, me het huis uit te krijgen. We gingen naar de stad, naar het bos en naar het tuincentrum. In het tuincentrum kreeg ik plantjes met lekkere kleurtjes zodat ik iets vrolijks had om naar te kijken.

Een aantal van die planten heb ik in de tuin gezet, de rest in de geweldig gekleurde potten die ik ook kreeg. Dat kleine beetje kleur was ook een klein beetje licht in de duisternis. 

Af en toe wanneer ik in de tuin zat, zag ik dingen die netter konden. Dan pakte ik een snoeischaar en knipte een paar takken af. Het ging niet hard maar ik leerde dat dat ook niet hoefde. Na een tijdje bedacht ik dat ik mijn fiets wilde opleuken. Ik kocht verf en liet het een hele tijd in de kast staan; ik had er de energie niet voor om er aan te beginnen. Uiteindelijk, op een mooie zonnige dag, heb ik toch de emmer sop gepakt en heb mn fiets schoongemaakt. Met rustpozen natuurlijk, alles in een keer zat er niet in. Uiteindelijk was alles schoon en kon het verven beginnen. Het was alsof ik een nieuwe fiets had!

De fiets werd prachtig maar de achtergrond steekt behoorlijk af. Ongezellig, kleurloos en kaal. Toen ik het daar met vriendlief over had, gingen zijn ogen glimmen. Hij kon niet wachten om de planten die er stonden te verwijderen en de boel om te spitten. Mijn tuin was hem blijkbaar een doorn in het oog. Ik kocht en kreeg wat plantjes en vriendlief zette ze in de tuin voor me. 

Het zag er nog niet uit als iets maar het begin van mijn "Engelse border" was gemaakt. Ik kreeg nog wat planten en kocht er zelf nog een paar (waar de supermarkt al niet goed voor is) en zette ze er met hulp van vriend in. Nu, op dit moment is de border volgeplant en wacht ik op het moment dat alles uitbundig gaat groeien. 

Ik ben geen tuinvrouw.Ik ken elke smoes om niet in de tuin te hoeven werken. Nu ken ik ook redenen om wel in de tuin te werken. Bezig zijn met de handen is goed voor het hoofd en kijken naar mooie dingen en kleuren helpt om het donker in mijn hoofd een beetje te verdrijven. Ik ben blij met mijn tuintje!