Ja, zoenen! Ik ben er gek op! Maar niet met iedereen...
Laatst had ik een gesprek met een collega over zoenen. Wie zoen je en wanneer? Mijn ouders en broer zoen ik op de mond, één kus. Dat doe ik altijd wanneer ik ze zie, het is onze begroeting. Mijn vriendje zoen ik bij voorkeur uitgebreid :). Een van mijn vriendinnen geef ik altijd één zoen en een knuffel. Omdat ik van haar hou en dit voor mij veel meer uitdrukt dan die standaard drie zoenen. Maar voor wie zijn al die andere zoenen dan? Is het normaal om mensen te zoenen die je niet kent? Die je voor de eerste keer ontmoet? Of mensen die je nauwelijks kent? Omdat het nieuwjaarsdag is? Omdat je jarig bent? Op vakantie gaf ik iemand een zoen ter afscheid. "Dat moeten er toch drie zijn? Jij komt toch uit Nederland". Het schijnt zo te horen dus, in Nederland. Maar waarom?
Ik hou er niet van. Ik weet ook nooit of degene tegenover me iemand is van één, twee of drie zoenen. Het is dus ook ongemakkelijk. Geef je die derde zoen of zoen je mis omdat de ander al is gestopt?
Begrijp me niet verkeerd; ik hou van zoenen!! Maar niet met iedereen en niet zomaar. Niet omdat het hoort en niet omdat van me wordt verwacht. Één zoen wanneer ik iemand ken en mag vind ik ruim voldoende. Dus, als je kent en mag, zullen we het voortaan bij één zoen houden? Het betekent veel meer voor mij dan drie!
Wat vinden jullie?
Práchtig! Ik had het zélf kunnen schrijven!
BeantwoordenVerwijderenO, wachr even! Dat héb ik ook gedaan!
Oja? Hmmm... was niet de bedoeling je na te doen. Kusje, over? ;)
Verwijderen