De woonkamer

Ik hou van gezellig, warm, knus! Kaarsjes, kussentjes, dekentje op de bank; heerlijk! Waar ik niet van houd (of misschien moet ik nu zeggen "hield") zijn bloemen. Natuurlijk, ze zijn prachtig en fleurig! Maar ik vond het eigenlijk maar zonde, zo'n bos bloemen die staat dood te gaan in een vaas op tafel. Ik had liever planten, die gaan veel langer mee (als je er tenminste goed voor zorgt) of een goed boek; altijd fijn!

Toen ik samen met mijn depressie op de bank belande, was er geen knussigheid te vinden. Tenminste, dat is mijn mening, ik zag het niet. Lieve vriendinnen kwamen op bezoek en namen bloemen voor me mee. 

Ik was nog niet om maar ik kon er wel de schoonheid van waarderen. Toen de bloemen waren uitgebloeid, kocht ik elke week een bosje voor mezelf. Gewoon, gezellige tulpjes, niks spannends. Na een tijd begon ik ze zelfs leuk te vinden. Ik maakte het dienblad op de salontafel nog wat gezelliger en kon er steeds meer van genieten. 

De haakwerkjes zetten zich inmiddels door in bijna het gehele huis, of in elk geval de benedenverdieping. Op het blad ligt een stapeltje onderzettertjes naar een patroon van A Creative Being (eerder maakte ik ze ook voor mijn moeder), een schoteltje voor de theezakjes, waxinelichtjeshoudertjes (waarvan een omhaakt glazen potje is), paaseitjes (ja betrapt... het zijn wat oudere foto's...) en de gezellige tulpjes. Ow, en om één van de handvatten heb ik ook een stukje gehaakte kleur gemaakt, gewoon, omdat het anders zo'n saai blad is.

Zo zie je maar hoe een beetje haakwerk en een paar bloemetjes de tafel kunnen opfleuren!